Het is ruim vier maanden geleden dat ik een Woo-verzoek indiende over de Schaapsdrift. Vanuit de gemeente Arnhem wordt mijn Woo-verzoek op alle mogelijke manieren gesaboteerd. Dat gebeurt zelfs nadat de rechter de gemeente Arnhem tot de orde heeft geroepen.
(Door: Patrick Arink)
Eerlijk is eerlijk. Veel overheden hebben moeite om Woo-verzoeken op tijd af te handelen. Gemiddeld is 84 procent van alle Woo-verzoeken te laat, bleek vorige maand uit landelijk onderzoek.
De onderzoekers concluderen dat overheden risicomijding belangrijker vinden dan het inwilligen van het grondrecht van iedere burger op informatie.
“Die houding is schadelijk voor het vertrouwen in overheid en politiek” aldus onderzoeker Serv Wiemers.
De gemeente Arnhem is inmiddels drie (!) maanden te laat met het afhandelen van mijn Woo-verzoek. En let maar op: daar komt nog een hele tijd bij.
“We doen ons uiterste best. Op dit moment zijn acht mensen aan het werk om het Woo-verzoek te beantwoorden”, zei verantwoordelijk wethouder Cathelijne Bouwkamp afgelopen week sussend tegen de gemeenteraad.
Dat klinkt redelijk, maar het is volstrekte lulkoek.
Die mensen zijn pas aan het werk gezet nadat de rechter de gemeente opdracht gaf om binnen twee weken alle stukken te overhandigen. Het heeft er alle schijn van dat de gemeente geprobeerd heeft om het Woo-verzoek pas af te handelen ná de besluitvorming over de startnotitie voor de Schaapsdrift.
Sabotage ivm Startnotitie
De startnotitie zou oorspronkelijk al in februari worden vastgesteld. Als dat was gebeurd, had de gemeenteraad ingestemd met de kaders: 500-1.000 woningen en 500-1.000 werkplekken.
De gemeenteraad is tegen grootschalige sloop van woningen, maar dat de kaders uit de startnotitie alleen passen bij sloop van de woningen, is pas duidelijk geworden door de 400 Woo-documenten die de gemeente vanaf februari mondjesmaat is gaan leveren.
Ziedaar het motief om het Woo-verzoek te saboteren. De Woo-documenten veranderen de politieke besluitvorming. Wethouder Bouwkamp heeft in essentie de raad onjuist geïnformeerd.
Op 3 februari, drie weken na het overschrijden van de wettelijke termijn, kreeg ik in een zogeheten ‘deelbesluit’ een eerste zending van 53 pagina’s. Als je 65 dagen na het indienen van een Woo-verzoek slechts 53 pagina’s weet te produceren doe je niet je “uiterste best” zoals wethouder Bouwkamp glashard beweert: dan steek je je middelvinger naar mij op.
Een ander ‘deelbesluit’ kreeg ik dankzij Gerrie Elfrink. De SP had een (nog niet ingediend) initiatiefvoorstel laten schrijven waarbij alleen woningen gebouwd worden op het bedrijvendeel van de Schaapsdrift. Al die stukken werden door de gemeente geheim verklaard. Ten onrechte.
Doordat een woedende Elfrink eiste dat de stukken onmiddellijk openbaar gemaakt zouden worden, werd de gemeente gedwongen ze alsnog naar mij te sturen.
Naar de rechter
In een poging om de gemeente tot meer snelheid te bewegen had ik de gemeente toen al in gebreke gesteld. Ik heb nooit antwoord gekregen.
Omdat een antwoord uitbleef, heb ik daarna aangekondigd dat ik naar de rechter zou stappen als mijn Woo-verzoek in dit tempo zou worden afgehandeld. Ik heb nooit antwoord gekregen.
Ik denk dat de gemeente erop gokte dat ik niet naar de rechtbank zou stappen. Het is namelijk geen kleine stap. Je bent er veel tijd mee kwijt en alle juridische en proceskosten komen voor eigen rekening. Ik schat dat ik er in totaal meer dan 50 uur aan kwijt ben geweest. Daar komen de uren van de jurist die ik heb ingeschakeld nog bij.
Maar ik kon niet anders. In het tempo dat de gemeente Arnhem tot dat moment hanteerde, zou het tot en met april 2024 duren voor ik alle documenten binnen had. Voor de duidelijkheid: dat is 17 maanden nadat ik mijn Woo-verzoek deed. Zeventien maanden. Ja, hallo! Ik ben gekke Henkie niet! Dan maar naar de rechtbank.
Het verweer van de gemeente kwam niet verder dan het lul-argument “het is een complex dossier en we moesten ook nog een startnotitie schrijven”. Dus dat de rechter in mijn voordeel oordeelde kwam niet als een verrassing.
Ik verwachtte binnen twee weken alle documenten binnen te hebben. Dat is tenslotte waar de rechtbank de gemeente toe heeft opgedragen, ten koste van een dwangsom. Maar de gemeente moet mij al een tijdje 100 euro dwangsom per dag betalen. Ik wacht nog steeds op de 1.200 documenten die ik uiterlijk 13 januari al binnen had moeten hebben.
Nog een keer naar de rechter
Die 100 euro dwangsom klinkt leuk. Maar dat geld heb ik straks hard nodig om nog een keer naar de rechter te stappen. Want de gemeente gebruikt nog een vervelende manier om mijn Woo-verzoek te saboteren.
De Wet open overheid (Woo) is vorig jaar in werking getreden als vervanging van de Wet Openbaar Bestuur (WOB). Dat was onder meer nodig omdat er door overheden veelvuldig misbruik werd gemaakt van de WOB. De WOB gaf overheden de ruimte om heel veel weg te lakken wat zij liever niet naar buiten wilde brengen. In de Woo zijn die mogelijkheden sterk ingeperkt.
In de Woo lak je de namen van ambtenaren weg en je lakt gevoelige financiële informatie weg. En dat is het dan. Persoonlijke beleidsopvattingen zijn in principe openbaar. Dat zeg ik niet. Dat zegt de richtlijn van de VNG, die ik bij mijn Woo-verzoek zekerheidshalve maar heb meegestuurd.
Maar wat doet de gemeente Arnhem? Die lakt álle persoonlijke beleidsopvattingen weg. Zelfs in de WOB was dat al niet toegestaan! Dat is geen “interpretatie van de Woo”, zoals ik een raadslid laatst hoorde beweren. Dat is doelbewuste sabotage die tegen de wet indruist en een dikke middelvinger naar een open en transparante overheid.
“Transparantie is essentieel. We maken zo veel mogelijk informatie en data openbaar.”
Die zinnen staan letterlijk in het coalitieakkoord. Flikker toch een eind op met die onzin. Denk je werkelijk dat er nog iemand is die dat gelooft?
Ik kan pas bezwaar maken tegen alle onterecht weggelakte teksten op het moment dat ik alle documenten binnen heb. Eerst naar de bezwaarschriftencommissie. En daarna naar de rechtbank. De bezwaarschriftencommissie kost me drie maanden en levert waarschijnlijk niet zoveel op. De rechtbank kost me vier maanden of meer. Dus op zijn vroegst heb ik pas in december van dit jaar de informatie waar ik in januari al recht op had.
Is het het waard? Jazeker! Journalism is printing what someone else does not want printed.
Heb je nog vertrouwen in de Arnhemse politiek? Nee. Daar is helemaal niets meer van over.
