Wanneer je een positieve coronatest-uitslag hebt gekregen, word je gebeld door een medewerker van de GGD voor bron- en contactonderzoek. De duizenden medewerkers die het bron- en contactonderzoek uitvoeren, zijn de frontsoldaten van de GGD. Een van die medewerkers is Letty Kamper. Zij werkt sinds oktober voor GGD Hollands Noorden. “Met dit werk kom je iedere dag weer in nieuwe situaties terecht”, aldus Letty.
Een reguliere werkdag begint voor Letty officieel om half negen ’s ochtends. “We loggen in en zetten de telefoon op bereikbaar voor vragen. Om negen uur hebben we met de hele ploeg video-overleg. Is het druk? Is er iets veranderd? Dat zijn de dingen die we doornemen. Daarna bellen we de mensen die positief getest zijn.”
Troosten en de tijd nemen
“De meeste mensen die we bellen, hebben via DigiD al gecheckt of ze positief zijn”, vertelt Letty. “Dus vaak weten mensen de uitslag al wanneer we bellen. Samen nemen we aan de telefoon door wat de mogelijke besmettingsbron kan zijn en met wie er afgelopen tijd contact is geweest. De nauwe contacten worden daarna door ons gebeld. De contacten die wat verder weg zijn, worden door de persoon zelf op de hoogte gebracht. “
Hoe lang Letty met iemand bezig is, wisselt van persoon tot persoon. Letty: “Het hangt af van de vraag hoeveel mensen je na moet bellen. Soms ben je anderhalf uur bezig, maar vandaag belde ik iemand die in de zorg werkt. Daar ben ik de hele dag druk mee geweest. Zij had contact met collega’s, met cliënten en met mensen uit haar privé-omgeving. Met zorgmedewerkers is er bovendien altijd kans dat er sprake is van een uitbraak.”
De medewerker in kwestie wist niet dat ze positief getest was. “Toen ik haar vertelde dat de uitslag positief was, barstte ze in tranen uit. Dat komt vaker voor. Op zo’n moment probeer je iemand te troosten. Als iemand moeite heeft met de uitslag, nemen we sowieso uitgebreid de tijd. Soms stel ik voor om op een later moment terug te bellen.”
Naast emotionele momenten, maakt Letty ook grappige dingen mee. “Ik belde laatst een puber. Die moest met een positieve coronatest op zijn kamer blijven en was daar eigenlijk heel blij mee. Lekker gamen en Netflix kijken. Daar hebben we samen om gelachen. En een tijdje terug belde ik met een mevrouw die een kleine verstandelijke beperking had. Die vroeg of ze nog wel uit het raam mocht hangen nu ze positief getest was. Ik heb gezegd dat het mocht, maar dat ze beter haar tuin in kon gaan als ze even buiten wilde zijn.”
Iedere dag anders
“Dit werk is iedere dag weer anders. Ik houd ervan om geprikkeld te worden en met deze baan heb je dat. En hoewel ik de meeste van mijn collega’s nooit in het echt gezien heb omdat ik vanuit huis werk, is het heel fijn samenwerken. Iedereen is heel toegankelijk en positief”, aldus Letty.
Door verschillende omstandigheden zat Letty, van huis uit fysiotherapeut, zeven jaar werkeloos thuis. “Ik wilde graag werken, maar ik werd nergens aangenomen. Een half jaar geleden zag ik vacatures in Alkmaar en Zaandam om bron- en contactonderzoeker te worden.
Ik werd bij allebei aangenomen en ik heb gekozen voor Alkmaar. De eerste weken werd ik uitgebreid opgeleid en gecoacht. Dat ging zo goed dat ik al snel te horen kreeg dat ik zelfstandig vanuit huis kon werken. Mijn hond heeft het inmiddels ook goed door. Als ik mijn headset op heb, weet hij dat ik geen tijd voor hem heb.”
Diep ademhalen
Hoe leuk Letty haar werk ook vindt, soms maakt ze dingen mee die hard binnenkomen. “Ik had een tijdje geleden contact met een man van 80 jaar. Geen klachten. We bellen altijd na vijf dagen even terug om te horen hoe het gaat. Ik kreeg hem niet te pakken en besloot het nummer van zijn vrouw te proberen. Die nam hij zelf op en hij vertelde dat hij doodziek was en dat zijn vrouw die ochtend was overleden. Toen moest ik wel even diep ademhalen. Later hoorde ik dat hij is opgenomen in het ziekenhuis. Daardoor kon hij niet bij de uitvaart van zijn vrouw zijn. Bij zoiets tragisch voel je je vooral machteloos.”
