ARNHEM – Op het grondgebied van de gemeente Arnhem worden met grote regelmaat twee wolven gesignaleerd. Afgelopen maand werden in Schaarsbergen een pony en twee schapen door wolven gedood. Het leidt tot angst in Schaarsbergen: “Bewoners vinden het niet meer prettig om alleen op pad te gaan.”
(Door: Patrick Arink)
De wolf is sinds 2018 terug in Nederland. Het aantal wolven dat sindsdien gesignaleerd wordt, loopt rap op. Naast tientallen zwervende wolven, zijn er op dit moment zeker vier roedels in Nederland met een vast leefgebied. Er is een roedel op de grens met Friesland en Overijssel, een roedel op de Noord-Veluwe, eentje rond Nationaal Park Hoge Veluwe en een roedel ten noorden van Arnhem.
De ‘Arnhemse’ roedel bestaat uit een wolvenpaar dat een leefgebied heeft tussen Schaarsbergen, de A50 en de N304. De twee wolven worden regelmatig samen gesignaleerd door bewoners van het buitengebied en op wildcamera’s. Het vrouwtje, GW2363f, is afkomstig uit een roedel uit Nedersaksen. Het mannetje, GW1889m, is een nakomeling van de roedel op de Noord-Veluwe.
In het leefgebied ten noorden van Arnhem loopt voldoende wild rond, maar afgelopen maand werden drie boerderijdieren slachtoffer van wolven. Op 6 december werd in Schaarsbergen een pony gedood. Een week later werd iets verderop een schaap gedood en op 17 december werd op de Strolaan een schaap van de zorgboerderij gedood.
Het leidt tot zorgen en angst bij bewoners van Schaarsbergen. Namens een aantal inwoners schreef Caroline Neys een brief aan de gemeente Arnhem. Een van haar schapen werd door wolven gedood.
“Mijn schaap is op klaarlichte dag gedood. In een gebied waar mensen wandelen en Bio revalidatieoord met paarden en kinderen doorheen gaat. Ik voel mij machteloos. Onze dieren zijn op dit moment vogelvrij.”
“Wen er maar aan, zeggen wolvenexperts. De wolf gaat niet meer weg. Maar waar moeten we aan wennen? Aan hoge hekken? Aan het ophokken van dieren? Aan de dode dieren die we aantreffen? De wolf hoeft voor mij niet weg, maar we moeten wel nadenken over een oplossing.”
De subsidieregeling die er vanuit de provincie is voor dieren die gedood worden door een wolf, is slechts een pleister op de wonde.
Neys: “Ik heb de schapen als hobby. Ik ken al mijn schapen bij naam. Om ze nou één voor één te laten opeten. Dan laat ik ze bij wijze van spreken nog liever inslapen. Bovendien geldt de subsidie alleen voor schapen en geiten en niet voor pony’s die gedood worden.”
Maar ook Neys weet geen kant en klare oplossing voor het probleem.
“Ik heb hier veel over nagedacht, maar ik weet het ook niet. Ik denk dat het helpt wanneer we onze achterhaalde denkbeelden over de wolf aanpassen. De wolf is een intelligent dier. In een verstedelijkt gebied rond Arnhem, gedraagt een wolf zich anders dan in de uitgestrekte gebieden van Oost-Europa. Dat moeten we ons beseffen.”
Leefgebied
De provincie Gelderland, die verantwoordelijk is voor het wolvenbeleid, zit met de kwestie in haar maag. Als tegemoetkoming heeft de provincie een tijdelijke subsidieregeling voor wolfwerende maatregelen voor de gemeente Arnhem in het leven geroepen. Houders van schapen en geiten kunnen subsidie aanvragen om vee te beschermen.
“Tot nu toe zijn de Noord-Veluwe, de Midden-Veluwe en de Zuidwest-Veluwe aangewezen als leefgebied”, meldt de provincie. “Binnen deze gebieden krijgen dierhouders ondersteuning bij het nemen van preventieve maatregelen, onder andere met subsidie.”
De tijdelijke subsidieregeling is ingesteld omdat de gemeente Arnhem buiten het leefgebied valt dat de provincie heeft ingesteld. Het is niet bekend of de twee Arnhemse wolven op de hoogte zijn van het feit dat zij de regels van de provincie Gelderland aan hun laars lappen.
